“Ik mag in mijn handen klappen dat het zo makkelijk ging”, vertelt Anke, de moeder van Rik. De jongen die vrolijk lacht op de levensgrote poster over de Emilius school. Dit was alweer een paar jaar geleden. Inmiddels is Rik uitgevlogen. Hij heeft een plek gevonden bij Zonhove stichting SWZ. “Het was een hele grote stap voor ons allemaal, maar Rik past daar perfect.” De meeste leerlingen maken, net zoals Rik, na de Emiliusschool de transitie naar de dagbesteding. Maar de juiste plek vinden is vaak een enorme opgave. Transitiecoördinator Anne: “Sommige ouders stellen het moment graag zo lang mogelijk uit en andere ouders zijn al vroeg bezig met de vraag wat de toe komst voor hun kind gaat brengen. Maar voor allemaal geldt: er is bijna nooit een pasklaar antwoord.”
Dat het een hele zoektocht is, ervaart ook Miranda. De moeder van de vijftienjarige Eva. Ze is vastberaden om een plek voor Eva te vinden waar alles goed geregeld is en ze op haar eigen manier onafhankelijk kan zijn. “Het moet beide op het juiste moment kloppen: een fijne werk- én woonplek. Dat is best ingewikkeld.” Miranda slikt even. “Je moet wel de keuze voor je kind maken, want dat kan ze zelf niet. Je hoopt dat ze bij de plek waar je kind naar toe gaat hetzelfde voorop stellen en je kind écht zien. Dan is het heel fijn als er hulp wordt geboden om deze transitie goed te doorlopen.”
Om ouders te informeren en samen te brengen, organiseert de Emiliusschool jaarlijks een informatieavond. Hier zijn ook diverse organisaties van dagbesteding aanwezig. De jongeren zelf gaan bij verschillende organisaties op bezoek of lopen er stage. “Ik vaar op het advies van de school, maar ik probeer ook goed naar mijn eigen gevoel te luisteren”, aldus Miranda. Anke beaamt: “Volg je gevoel.
